Πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν για τη σημερινή παράσταση διαμαρτυρίας στην Εισαγγελία Θεσσαλονίκης για τις διώξεις ενάντια στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών και τα μέλη του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Ας μείνουμε μόνο σε δύο σημεία.
Το πρώτο αφορά στη στάση των δικαστικών και αστυνομικών αρχών της πόλης. Ξεκινώντας από την αστυνομία, μια που στιγμή δεν άφησαν οι (με πολιτικά και στολή) άντρες της να προχωρήσουμε χωρίς την "προστασία" τους, φαίνεται ότι μπορεί και πάλι να δρα ανεξέλεγκτα, ότι γυρίζουμε αργά αλλά σταθερά στην εποχή του πανταχού παρόντος "χωροφύλαξ". Ακόμη χειρότερα όμως ήταν τα πράγματα όταν έπρεπε να συζητήσουμε με τον προϊστάμενο της εισαγγελίας, ο οποίος με ύφος στρατοδίκη άλλων εποχών ξεκίνησε τη "συνάντηση" με μαθήματα καλής συμπεριφοράς στην ολιγομελή αντιπροσωπεία περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων, εκπροσώπων σωματείων και δικηγόρων που τελικά δέχτηκε. Στη συνέχεια δε, στο άκουσμα και μόνο της φράσης ότι έχουν ασκηθεί δύο διώξεις ενάντια σ' αυτούς που αγωνίζονται για να μην αρπάξουν οι τράπεζες τα σπίτια μας, έκοψε στην ουσία κάθε συζήτηση λέγοντας: "Όχι δύο αλλά χίλιες δύο και ένα εκατομμύριο δύο διώξεις θα γίνουν αν χρειαστεί"... Απέκλεισε δε κάθε προσπάθεια απάντησης από την πλευρά του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ (και κατάθεσης των αιτημάτων του), διατάσσοντας "περάστε έξω!" για να αναλάβει και πάλι ρόλο η αστυνομία, σπρώχνοντας την αντιπροσωπεία (μες στο γραφείο του αρχιεισαγγελέα αυτής της μεγαλούπολης της Ελληνικής Δημοκρατίας...), έδωσαν τέλος σ' αυτή την "πολύ ωραία ατμόσφαιρα"... Ευνόητο βέβαια είναι ότι κανένας εισαγγελέας και κανένα αστυνομικό όργανο δεν έχει τέτοια συμπεριφορά, αν δεν έχει την απόλυτη κάλυψη της πολιτικής ηγεσίας. Ή, για να το πούμε πιο απλά, κυβέρνηση, Ε.Ε. και κεφάλαιο φαίνεται να παίζουν το τελευταίο τους χαρτί, αυτό του κάθε μέρα και πιο άκρατου αυταρχισμού απέναντι σ' ένα κίνημα που δείχνει ανυποχώρητο, καθημερινά κάνει και πιο δυναμικά βήματα, γίνεται επικίνδυνο για την κοινωνική βαρβαρότητα που μας έχουν επιβάλει.
Το δεύτερο σημείο που αξίζει να σημειώσουμε είναι η μεγάλη μαζικότητα της παράστασης διαμαρτυρίας του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ. Σε μια ώρα δύσκολη (λόγω εργασίας, σπουδών κ.ά.) εργαζόμενοι, νέοι και συνταξιούχοι, από κάθε χώρο και κίνημα της πόλης, ήταν εκεί. Όχι μόνο για να δείξουν την αλληλεγγύη τους στους διωκόμενους αλλά και τη συμπαράταξη τους μ' αυτό το κίνημα που σήμερα μιλά για την προστασία της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας ή το δικαίωμα στη στέγη, το ρεύμα, το νερό, τη θέρμανση, την περίθαλψη και αύριο, πιο δυνατό (σε συντονισμό με άλλες αγωνιστικές συλλογικότητες), πιο αποφασιστικό, πάντα ανυποχώρητο, ως οργανωμένος λαός θα πάρει στην πλάτη τον αγώνα για την οριστική απαλλαγή από τα μνημόνια και το χρέος τους, τη θηλιά της Ε.Ε. και του ευρώ! Ένα κίνημα που δεν θα σταματήσει μέχρι στις σημαίες του να γράψει "ΝΙΚΗ"!
Πάμε λοιπόν ξανά: ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ!
Την Τετάρτη 18 του Γενάρη, 3.30μ.μ., στο Ειρηνοδικείο Θεσ/νίκης
πολλές εκατοντάδες φωνές, περισσότερες από κάθε άλλη φορά, θα ενωθούν σε μία, κάνοντας ξανά το δικαστικό μέγαρο να σείεται με το:
ΚΑΝΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ!
