Ο δογματισμός, η πρόσδεση στα επιχειρηματικά συμφέροντα και η μεταφυσική θρησκοληψία καταστρέφουν κάθε επιστήμη, πολύ περισσότερο την ιατρική.
Συμβάν 1: Οι υπεύθυνοι του ΕΟΔΥ απέτρεψαν την τήρηση του προστατευτικού –για ύποπτο κρούσμα κορονοϊού– πρωτόκολλου, παρά την έγκαιρη επισήμανση των κλινικών γιατρών που πρωτοεξέτασαν τον ασθενή ότι πρόκειται για πιθανή περίπτωση, με βάση την κλινική του εικόνα. Αιτία γι’ αυτό ήταν η δογματική κατά γράμμα τήρηση των επίσης δογματικών οδηγιών του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) «ότι ύποπτο κρούσμα θεωρείται μόνο όποιο προέρχεται από τις 5(!) ύποπτες χώρες». Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, των δεκάδων χιλιάδων καθημερινών πτήσεων, της μετακίνησης πληθυσμών, και ενώ είναι γνωστή η υψηλή μεταδοτικότητα του ιού, ο ΠΟΥ και ο ΕΟΔΥ προσδιόρισαν και εφηύραν «κλειστά σύνορα», χώρες «ασφαλείς» και χώρες «ύποπτες» — όπως κάνει η ΕΕ και το συντηρητικό πολιτικό σύστημα με τους πρόσφυγες.
Συμβάν 2: Παπάδες, δεσποτάδες, δημοσιογράφοι ανακοινώνουν με κάθε επισημότητα και μεταφυσική τεκμηρίωση, ότι η «θεία κοινωνία» δεν μεταδίδει τον κορονοϊό. Πλήρης τσαρλατανισμός. Η πολιτεία-κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει, οι ιατρικοί σύλλογοι δεν μιλάνε, καθηγητές πανεπιστημίου και ειδικοί λοιμωξιολόγοι σιωπούν και το ανέχονται.
Συμβάν 3: Ο πολυπράγμων ιδιωτικός τομέας που θέλει να κάνει και ΣΔΙΤ με το «αργοκίνητο και αναποτελεσματικό» δημόσιο (δήθεν χωρίς κερδοφόρους σκοπούς), σπεύδει να διακομίσει όλα τα ύποπτα περιστατικά στα δημόσια νοσοκομεία για διάγνωση και νοσηλεία. Τα δύσκολα στο δημόσιο, το εύκολο και γρήγορο κέρδος στον ιδιωτικό, αυτή είναι η ουσία των ιδιωτικοποιήσεων.
Συμβάν 4: Γιατί μόνο τα σωματεία και οι ενώσεις των γιατρών καταγγέλλουν τις ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό, σε νοσοκομεία, σε ΜΕΘ, σε υλικά και υποδομές, ενώ η επίσημη επιστημονική κοινότητα, οι λοιμωξιολόγοι, οι καθηγητές ιατρικής και οι ειδικοί –πλην λίγων εξαιρέσεων– σιωπούν; Η χρεωκοπία των «επιστημόνων» από τις πολιτικές, κυβερνητικές και άλλου τύπου δεσμεύσεις είναι γεγονός. Τη χρεωκοπία της επιστήμης, του ορθολογισμού και της ανεξάρτητης διαλεκτικής σκέψης μπορούμε να την αποτρέψουμε.
Όλγα Κοσμοπούλου, λοιμωξιολόγος
Μιχάλης Ρίζος, εντατικολόγος
πηγή: ΠΡΙΝ